εκουσιακούσιος

ἑκουσιακούσιος, -ον (Μ)

Ι. αυτός που θέλει και δεν θέλει κάτι, που αμφιταλαντεύεται

2. επίρρ. ἑκουσιακουσίως

θέλοντας και μη, χωρίς να ερωτηθεί κανείς αν θέλει ή δεν θέλει κάτι.